به معناي كم خوردن نيست ، بلكه به معناي خودداري از خوردن، آشاميدن ، داشتن روابط جنسي، سخن گفتن و بالاخره پرهيز از كار كردن در فرهنگهاي مختلف به نام " روزه داري" شده است.
در ميان بوميان استراليا بر هر زني واجب بوده كه پس از فوت شوهرش به تناسب از چند روز تا يكسال روزه بگيرد و سخن نگويد. روزه در ديانت يهود قبل از مسيحيت بود چنانچه حضرت مريم نيز بر طبق آيات نذر مي نمايد روزه بگيرد و با احدي سخن نگويد.
صائبي ها و مانويان و مسيحيان از بعضي خوردنيها اجتناب مي كنند و ما مسلمانان از خوردن و آشاميدن خودداري مي كنيم. و دستورات ديگري نيز در اين رابطه هست كه البته با منع از خوردن همين مقدار ماده غذايي كه امعاء و احشاء را به فعاليت وادار مي نمايد، هدف از روزه حاصل نمي شود