بفرمائيد سه ليوان مايع براي خوردن بياورند . سه ليوان موجود آب آشاميدني، آب هندوانه و شيرگاو است- به عبارتي مايعات جدا شده از جماد- نبات- حيوان.
ساختمان شير( آب حيوان) نزديكتر و سازگارتر ببدن است و در درجه دوم آب گياه و آخر آب اشاميدني.
آب قسمت اعظم هر سه را تشكيل مي دهد و پس از خوردن بايد آب زيادي بصورت ادرار و غيره دفع گردد اما:
آب سنگ ( آب آشاميدني ) پس از چند روز( شايد 12 روز) خارج مي شود آب گياه بيشتر و باز آب حيوان زيادتر، بدين معني كه آب شكاف سنگها جذب و وارد خون و سرانجام بين انساج و بافت ها قرار گرفته آب موجود و ذخيره 12 روز قبل را خارج مي سازد.
ذرات راديو اكتيو بغذائي افزودند و بكيفيت هضم و جذب ودفع آن با دنبال كردن ذرات وقوف حاصل كردند.
براي روشن شدن مطلب و اينكه مقصود ما از بحث چيست تحت عنوان مطالعات متابوليسمي شرحي داده مي شود!
(Metabolism – Studies) ( مطالعات متابوليسمي):
آنچه مي خوريم تصور مي شود صرف سوختن و تهيه انرژي براي بدن مي شود و دفع مي گردد ولي تصوري نادرست بوده، اينگونه است كه بدن عنوان حوضي داشته كه غذا از طرفي وارد و از طرف دگرش خارج مي شود، مثلاً مواد قندي از جانبي وارد شده و از جانب دگر بمصرف سوختن رسيده دفع مي گردد و آنرا حوض متابوليسمي (Metabolic – Pool) ناميده اند. آنچه وارد مي شود تازه است و بايد تازه هم باشد و آنچه خارج مي شود از مانده ها و كهنه هاست و بايد هم فاسدها و مانده ها خارج شوند( چنانچه تطهير ظرف جهاني نيز چنين است كه تازه ها و كودكان بيايند و مانده ها و فرتوتها بروند
- نزدیکترین اخلاق به رسول الله