دكتر كارل (امريكايي): بر لزوم روزه داري در تمام اديان تأكيد شده است. در روزه ابتدا گرسنگي و گاهي نوعي تحريك عصبي و بعد ضعف احساس مي شود. در عين حال تغييرات مهمي صورت مي گيرد و بالاخره تمام اعضا مواد خاص خود را براي نگهداري و تعادل محيط داخلي و قلب قرباني مي كنند. به اين ترتيب روزه تمام بافتهاي بدني را مي شويد و آنها را تازه مي كند.